wianek

Kochani, bardzo mało mnie tutaj teraz. Nie będę się usprawiedliwiać, ani obiecywać, że to się zmieni; po prostu teraz moje życie biegnie sobie takim nowym, innym, cudownym rytmem; tyle się dzieje każdego dnia, że chwilowo nie bardzo ogarniam cokolwiek poza chwilą, która trwa :)

Nie oznacza to wcale, że nie robótkuję - przeciwnie, jeśli tylko mam chwilę albo pojawia się potrzeba spod moich rąk wychodzą różne, przeróżne rzeczy. Niektórym nawet zdążę zrobić zdjęcia, ale zamieszczać wpisów na blogu chwilowo nie jestem w stanie. Jest jednak szansa, że kiedyś moje prace pojawią się i tutaj.

Dziś jednak nie mogłam się nie pojawić.
Czwartek kończący oktawę Bożego Ciała to jeden z moich ulubionych dni w roku. Pisałam już o tym na blogu w latach ubiegłych.
Wicie wianka z ziół i kwiatów nabrało nowego, magicznego wymiaru odkąd większość roślin do innego zrywam w swoim własnym ogrodzie! Tak było i dziś, wyszłam sobie i zerwałam absolutnie wszystko, co znalazło się w moim wianku; nie wiem, czy uda mi się wszystko wymienić, ale wplotłam do niego: lawendę, szałwię, oregano, tymianek, rozmaryn, melisę, miętę, macierzankę, rogownicę, krwawnik, komarzycę, hortensję, tawułę, jęczmień i owies, bluszcz i miniaturowe różyczki.

Zdjęć będzie dużo, nie mogłam się powstrzymać :D
Zapach - nie da się z niczym porównać!
Uwielbiam :)
Wieczorkiem poświęcony w kościele zawiśnie w pobliżu drzwi mojego domu zastępując ubiegłoroczny, który zgodnie ze zwyczajem zostanie spalony.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie i uściski przesyłam!