wianki

Co roku na zakończenie oktawy Bożego Ciała przygotowuję kolorowe, pachnące wianki.
Uwielbiam ten czas, i ten cudowny zapach, jaki wydobywa się ze świeżych ziół i roznosi się po całym domu jeszcze wiele dni.

O tradycji tego obrzędu pisałam już w zeszłym roku.

Teraz chcę pokazać wianki, jakie zabrałam ze sobą dziś do Kościoła.

Wianki uwiłam z roślin, które rosną w moim ogrodzie, wyjątek stanowi tylko macierzanka. Po raz pierwszy nie znalazłam jej na swojej rabatce, chyba zaszkodził jej mróz, jaki krótko, ale dotkliwie dał nam się we znaki tej zimy. Na szczęście z pomocą przyszła mi koleżanka z pracy. Dostałam od niej nieco roślinek, które nie tylko wykorzystałam do swoich wianków, ale i zasadzę u siebie.

Do wianuszków wykorzystałam pachnące zioła: rumianek, miętę, szałwię, komarzycę, kocimiętkę, krwawnik, lawendę. Ozdobiłam je kwiatami róż, rozchodnika, hortensji, tawuły i czarnego bzu. Dołożyłam także listki bluszczu i żurawki.

Jeden wianek jak zwykle dla nas, drugi dla Bratowej:)

I jeszcze moja tegoroczna "Komunistka", po raz ostatni w białej sukience, z wianuszkiem, tuż po procesji...